بررسی اثر سینامالدئید بر متیلاسیون پروموتر ژن زیرواحد کاتالیتیک آنزیم تلومراز و بیان ژن آن در سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان

مقدمه: سلول¬های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی(adscs) سلول¬های چند توان هستند که برای اهداف سلول درمانی مورد توجه محققان قرار گرفته اند. یکی از مشکلات اصلی در سلول درمانی، پیری و از دست دادن سرعت رشد و بقای سلول¬ها است. تلومراز یکی از مولکول¬های مهم در پیری سلولی است. بیان این آنزیم در سطوح مختلف کنترل می¬شود. متیلاسیون dna در تنطیم بیان و رونویسی این آنزیم نقش مهمی ایفا می¬کند. ترکیبات گیاهی می¬توانند روی متیلاسیون dna و بیان ژن ها تاثیر بگذارند. ترانس سینامالدئید دارای اثرهای مختلف است و از طریق مکانیسم های گوناگون برای سلامت بدن مفید است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سینامالدئید بر درصد سلول¬های زنده، میزان متیلاسیون و بیان ژن htert درadsc است. مواد و روش¬ها: در این مطالعه adscs از انسان جدا و کشت داده شد. از لحاظ بیان نشانگرهای سطحی cd105، cd90، cd73، cd45 و cd56 مورد ارزیابی قرار گرفتند. این سلول ها به دو رده سلولی چربی و استخوان تمایز داده شدند. با غلظت های 5/2، 5، 5/7، 10، 15، 30، 60، 120 و 240 میکرومولار ترانس سینامالدئید در سه زمان 24، 48 و 72 ساعت adscs تیمار شدند و درصد سلول های زنده با روش mtt و تریپان بلو مشخص شد. متیلاسیون پروموتر ژن htert با تکنیک توالی¬یابی بی¬سولفیت و بیان ژن htert با روش real-time pcr ارزیابی گردید. نتایج: بر طبق نتایج این مطالعه در غلظت 5 میکرومولار ترانس سینامالدئید در همه زمان¬ها، بیشترین درصد بقای سلولی مشاهده شد که معنی دار می¬باشد(05/0p<). در توالی¬یابی مشخص شد که از 45 جایگاه cpg در پرموتر ژن فقط یک عدد متیله است. که این جایگاه هم بعد تیمار با غلطت 5 میکرومولار غیرمتیله شد. در بررسی بیان ژن htert، درگروه کنترل و تیمار با غلظت 5 میکرومولار بیان ژن مشاهده نشد. کلید واژه: adscs، htert و ترانس سینامالدئید